Anns a' Chuiltheann

Bha latha mìorbhaileach agam an-dè a-rithist. Dh'fhalbh Rob is mi fhèin ron bhracaist oifigeach agus dhràibh sinn do Ghleann Bhreatail, tha sin ri taobh a' Chuiltheinn. Thòisich sinn coiseachd mu càirteal as dèidh 10, suas air rathad math gu math fada. Chan eil mi uabhasach measail air toiseach slighe sam bith. Tha toiseach toiseachaidh cho uabhasach cruaidh agus chan eil e inntinneach nas motha. 'S fheàrr leam coiseachd air druim na beinne no sreap air creagan doirbha. Shreap sinn tro Coirre a' Ghrunnda agus chòrd sin rium glan. 'S e creagan a bh'annta le beagan coiseachd agus beagan sreap. Mar sin cha robh sin cho dona idir. Bha e a' coimhead coltach ris a' ghealaich le burn a' ruith sìos air na creagan tro mheadhan na glinne. 'S e meadhan latha a bh'ann air m'uaireadair nuair a ràinig sinn Loch Coire a' Ghrunnda mu 800m os cionn na mara far an do thòisich sinn. Bha mi beagan lag agus sgith agus ghabh sinn fois fhada aig an loch bheag a bh'ann. Ghabh sinn ceapair agus bha sinn nar laighe anns a' ghrèin airson greis. Bha an t-àite uabhasach trang agus mhothaich mi gur e deireadh-seachdain fada a bh'ann agus mar sin bha a h-uile Sasanach anns na beanntan. 'S e latha brèagha a bh'ann agus bha a' ghrian a' dearrsadh gu teth. Shiubhail sgoth beag no dha tro Choire a' Ghrunnda ach cha do chuir sin dragh sam bith oirnn.

Shreap sinn air adhart tro na creagan gu Sgurr Sgumain, a chiad mullach a ràinig sinn anns a' Chuiltheann. Bha sealladh mìorbhaileach againn timcheall air na beanntan. Ghabh sinn beagan fois agus shreap sinn sios agus suas a-rithist air Sgurr Alasdair. Sin am mullach as àirde anns a' Chuiltheann. Thàinig oirnn sreap air pìos goirid a bha gu math cas agus rud beag doirbh, ach bha e gasta. Tha gaol agam air fìor shreap. Thog mi tòrr dhealbhan den druim air fad a' Chuiltheinn agus cha b'urrainn an latha a bhith na b' fheàrr. Shiubhail ceò tana seachad agus nochd "broken-spectra". Chan fhaca mi a-riamh rud cho àraid ri sin.

Chuala sinn fuaim chlachan agus guthan a thàinig bho na daoine a bha a' dol sìos air an Great Stone Chute. Chan e ach bruthach mòr sgàirde/sgàirnich mòr a th'ann. Tha e eadar Sgurr Alasdair agus Sgurr Thearlaich. Bha Rob ag iarraidh dol sìos ach cha robh e ach 2 uair air m'uaireadair agus chòrd an latha rium cho glan nach robh mi ag iarraidh na beanntan fhàgail fhathast. Chaidh sinn sios gun bhealach sin ach shreap sinn suas a-rithist gu Sgurr Thearlaich. Bha sin doirbh oir ghabh sinn an "rathad" dìreach a bha glè chas agus bu mhath leam ropa. Ach bha mi gu math proiseil nuair a rinn mi e. Cha b'urrainn dhuinn dol air adhart gu Sgurr Mhic Choinnich oir bha sinn feumach air ropa airson sin. Mar sin shreap sin air ais (Cha toil leam sreap sios, tha sin doirbh oir chan fhaic mi càit an tèid mi). Agus mu dheireadh thall thill sinn dhan Great Stone Chute. Chaidh sinn sios anns an t-sneachda oir bha mi a' smaoineachadh gun robh sin beagan na b'fhasa na air an sgàirneach. Thuit mi bho àm gu àm ach bha mi choma oir bha spòrs mòr agam. Bha e coltach ri sgìtheadh air sneachd no clachan. Bha an stuth gu leàir a' gluasadh le bruthach (abwärts) comhla rium. Thàinig oirnn bhith faiceallach nach do thilg sinn na clachan air a cheile. Uaireigin cha b'urrainn dhuinn stad idir. Abair spòrs. Nuair a ràinig sinn Coire an Lochain (no rud mar sin) laugh sinn sios air creag mòr a bha cruinn agus caoin bhon linn-eighe. dh'ol sinn agus ghlan sinn ar aghaidh anns an loch agus dh'ith sinn pios teòclaid. Bha sinn ann gu math fada, dìreach a' gabhail tleachd às a' ghrèin (?) Cha robh i uabhasach fada a-nis agus cha robh i ach leth uair as dèidh 3. Choisich sinn gu math luath air an rathad coiseachd air ais dhan làrach-campaidh ri taobh a' chladaich ann an Gleann Bhreatail. Bha sinn air ais aig 4 uairean (bha mi a' smaoinechadh gun robh i beagan neònach. Bha solas an fheasgair a' coimhead mar 7 uairean no rud mar sin, bha na daoine a' dèanamh BBQ ri taobh an teantaichean....) uill agus bha i 8 uairean, agus m'uaireadair fada ceàrr fad na h-ùine ;-)

Ràinig sinn a' cholaiste aig leth uair an dèidh 9, cha robh dìnear snog a' feitheamh oirnn an turas seo, chuir mi lioft dhachaidh do Rob, oir bha esan sgìth cuideachd. Agus an diugh chan urrainn dhomh cnàimh a ghluasad. Tha m'aodainn dearg leis a' ghrèin agus tha mi goirt. Ach 's e an latha anns na beanntan a b'fheàrr leam a bh'ann cho fad's a tha mi air a bhith a' coiseachd anns na beanntan. Tha mi cho sunndach :)